و او بهترینِ شنوندگان است

عشق بازی با خدا

می‌شنود؛ خوب هم می‌شنود. آگاه است؛ خیلی خوب. به حالِ همۀ مخلوقاتش آگاه است. حتی آگاه از آن‌چه در ناخودآگاه‌مان است. با خوشی‌های خوب‌مان خوشحال می‌شود و با ناراحتی‌هایمان ناراحت.
چه این‌که گفته‌اند از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است و میزانِ محبتش دریایی‌ست که محبتِ مادر در برابرش قطره‌ای…

روح‌مان از اوست.
همه‌چیزمان از اوست.
نظرِ لطفش زندگی‌مان است.
و مهربانی‌اش بی‌کران :)

او نامحدود مهربان است.
بد باشیم، باز هم مهربان است.
با او لج کنیم باز هم مهربان است.
خوب باشیم، مهربان است.
پلید باشیم هم مهربان است.

او مهربان‌ترینِ مهربانان است :)

حاج‌آقا مجتهدی می‌گفت:
خدا به حضرت موسی گفته که اگر موقعی که فرعون در حال غرق‌شدن بود، به جای ندای “موسی” می‌گفت “خدا” نجاتش می‌دادم؛ چون من او را خلق کرده‌ام…

آری.
او آن‌قدر مهربان است که از درکش عاجزیم.
نمی‌گنجد در ذهن محدودمان.

می‌گفت اگر می‌دانستیم چقدر مشتاقِ ماست، بندبندِ وجودمان از هم جدا می‌شد.

الحمدلله.

سبحان الله.


خدایا.
خدای مهربانم.

من به هر خیری که از سمتِ تو باشد، محتاجم.
همیشه.

نجاتمان بده :)

ای بهترین :)

دیدگاه ها

  1. مصباح

    سلام اقای دکتر خوب و مهربون ( از خوندن مطالب و پاسختون به کامنتا فهمیدم)
    یک آخوند داره با شما صحبت میکنه
    سایت خیلی مفید و جذابی دارید حتما ادامه بدید
    و یک سوال مهم و اساسی دارم از محضرتون در همین زیر این مطلب پاسخ بدید به من
    ۲۸ سال و ۸ماهمه .دیپلم تجربی داشتم رفتم کنکور دادم رشته کشاورزی دانشگاه روزانه سراسری قبول شدم ولی بعدش درکنارش رفتم فقه و مبانی خوندم تا ارشد و سطح ۲ حوزه رو هم بزودی تمام میکنم
    متاهلم کار دارم و وضع اقتصادی متوسط رو به بالااست (البته در انتهای این دولت مثلا تدبیر رو به نزول داره میره)
    من واقعیتش در همین رشته و کاری که هستم اگه یک و نیم سال دیگه برنامه ای که دارم رو پیش برم به راحتی درامد خوب و شغل بهتری رو میتونم انتخاب کنم و بروم به اون سمت وسو
    ولی الان تصمیم گرفتم بروم دنبال علاقه خودم و اون هم دندانپزشکیه. برم دنبال پزشکی جسم .
    چون احساس میکنم- بخصوص امروزه – میتونم در این لباس بهتر به خلق الله کمک کنم و از طرفی با وضعیتی که هست (اخلاقی،رانت ، بی عدالتی و ..)بتونم به اندازه خودم تاثیر مثبت بزارم
    خیلی از دوستان من در همین رشته های بخصوص پیراپزشکی هستند دوستانی معتقد و با اخلاق که در عذابند و از طرفی میگن تبعیض سیستم حق اونهارو خورده و خیلی ها به راحتی رسمی میشن که نه علم کافی و نه پایبندی به اخلاق پزشکی و .. ندارند و تبدیل وضعیت دوستان مظلوم که خیلی ها سواد بیشتری دارند تبدیل به رویا شده است ……..
    خلاصه اگر من یک سال وقت بزارم دندون قبول بشم با این تفاصیل و این نکته که اگر دندون قبول بشم میتونم در کنار دندون ،حوزه و مباحث علوم انسانی رو داشته باشم ولی بلعکس ممکن نیست !
    ایا این ریسک رو انجام بدم؟
    با وجود سن من و تاهل ، صرف انرژی و وقت و پول می ارزه؟
    تصمیم درستیه ؟

    1. نویسنده
      پست
      مصطفی قائمی

      سلام و ادب
      ممنون از لطفتون به بنده

      خب
      بگم که اگر هدف هدف باشه، هزینه هم می‌دیم براش؛ هرچند سنگین.

      قسمتی از هزینه‌های پیشِ روتون این‌هاست:
      . یک سال بکوب باید درس بخونید.
      . بعدش از صبح تا حدود ساعت ۱۵ وقتتون درگیرِ دانشگاهه.
      . اگر بخواید پستِ دولتی بگیرید برای تأثیرگذاری، به احتمال زیاد نیازه تخصص هم بخونید. خودِ این مورد ۳ تا ۵ سال زمان لازم داره. که البته قبلش یک کنکورِ سخت هم برای ورود بهش هست.
      . و تلفیقِ این‌ها با شرایطِ خودتون.

      اگر علاقه دارین که بحثش جداست. مثلاً اگر رؤیاتونه، باید براش بجنگید.
      اما اگر بحثِ تأثیرگذاری‌ست، به نظرم تربیتِ نسلِ آینده‌ای که ممکنه پای منبر شما باشن یا درس ازتون یاد بگیرن مهم‌تر و اثربخش‌تره. البته به نظر من.

      موفق باشید در هر حال :)

    1. نویسنده
      پست
  2. سارا

    دکتر! ینی هرچی از خودتون نوشتین می بینم وضعیت منه😅 ولی خب من هنوز قبول نشدم واسه دندون. وضعیت سختیه ولی پر امید. موفق باشیم🙏

    1. نویسنده
      پست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *