گاه‌نوشت‌هایی برای فردا

گذشته از تنبلی و هر وضعیت دیگه‌ای که مانع از این میشه که بشینم و برنامه ریزی کنم، اینه که انقدر ابهام در وضعیتم هست که هر قدمی که به جلو می خوام برم، حواسم پرت میشه! این حواس پرتی هم به خاطر ابهامه. این کمبود تمرکز رو هم که به لطف اینترنت دارم بیشتر …

همین. فقط یکم صبر کن. چرا انقدر عجله داری؟! کجا می خوای بری مگه؟ چیکار داری می کنی؟ همون اتفاقی که توی این پست گفتم بهت میفته و تو تازه می فهمی که باید وایسی و صبر کنی و فکر کنی… الان برات افتاده. پس خوب فکر کن. تا الان کم فکر کردی. ولی حداقل به …

سلام نمی‌دونم از کجا شروع کنم. ولی می نویسم. شناختن اولویت ها در زندگی، به نظرم، یکی از مهم ترین عوامل رضایت از زندگی و ثمربخش شدن اونه. گاهی یکسری اتفاق ها میفتن که تلنگری میشن برامون تا بگن این راهی که داری با این همه سرعت میری به ترکستان است!!! گاهی باید صبر کرد. …

استاد عزیزم، محمدرضا شعبانعلی، میگه که یادگیری درد داره. این درد رو من در چند سال اخیر دارم کمی حس می کنم. خیلی از عادت هام رو سعی کردم تغییر بدم. خیلی کارها رو که اشتباه انجام می دادم دارم در راستای درست انجام دادنشون تلاش می کنم. که همۀ اینها به دلیل یادگرفتن های …

سلام خسته شدم از بس نوشتم و نصفه موند و بیخیالش شدم. چندتایی پیش نویس دارم الان. آخرین مطلب رو هم که مشغول نوشتنش بودم، ناتمام موند و پنجره مرورگر رو بستم! می خوام روی این کمال گرایی پا بذارم. کارم رو به شدت سخت میکنه و گاهی منو از حرکت بازمیداره. لازم نیست همه …