۳۴ روز از آغاز چالش سحرخیزی من گذشته و بیش از پیش به زود بیدارشدن علاقه پیدا کردم و این علاقه رو به افزایشه.
از اونجایی که دوستان هم‌اتاقی من، خواب رو بر بسیاری از کارهای دیگه مقدم می دونن، هر روز صبح، تا همین یک هفته پیش، در تاریکی و تنهایی روزم رو شروع می کردم.
ولی دیدم که یوسف، دوست ۴ ساله و دانشجوی پزشکی دانشگاهمون، هم ابراز علاقه کرد به زود بیدار شدن. ایشون قضیۀ ورزش ما، یعنی من و خودش، رو پیگیره و هر هفته چهار روز با کلی انگیزه، انرژی ورزشمون رو فراهم میکنه. و من هم کوچیکترین کاری که می تونم بکنم، اینه که صبح ها برم و بیدارش کنم. بعدش یه قهوه می زنیم با هم.
هم‌اتاقی های یوسف، هر ۴تاشون پزشکی می خونن و باید زود بیدار شن. و به صورت نوبتی هر روز همراه صبحانه، نان سنگک دارن :)
من هم به اکیپشون پیوستم و چند باری مهمونشون بودم.
امروز هم یَک تخم مرغی درست کرده بودن… با کره…
