سلام
نمی‌دونم از کجا شروع کنم. ولی می نویسم.
شناختن اولویت ها در زندگی، به نظرم، یکی از مهم ترین عوامل رضایت از زندگی و ثمربخش شدن اونه.
گاهی یکسری اتفاق ها میفتن که تلنگری میشن برامون تا بگن این راهی که داری با این همه سرعت میری به ترکستان است!!!
گاهی باید صبر کرد. باید ایستاد و کمی به عقب نگاه کرد و مسیر طی شده رو بررسی کرد و بعد دوباره رو به جلو، ولی باز هم ایستاد.
باید نگاه کرد و فکر کرد. ببینیم که کجا داریم میریم!؟ اصلا این راهی که اومدیم درست بوده!؟ چه کار داریم میکنیم!؟
ولی معمولا اینطوری میشه که ما صبر نمیکنیم در بین مسیر. نمی ایستیم. و بعد اون اتفاقه رخ میده!
و با رخ دادن اونه که تازه می فهمیم باید مسیر رو دوباره بررسی می کردیم.
گاهی حاصل این عجله و سرعت زیاد اتفاق هایی میشه که اصلا انتظارشو نداشتیم و حتی در مخیله مون هم نمیشد تصورش کنیم!
انقدر فاجعه میشه قضیه که ناچار باید بایستیم و فقط فکر کنیم.
البته باز هم اولویت ها…
حتی با رخ دادن اون صبر اجباری باز هم نمیشینیم فکر کنیم که چه کار باید کرد… راه درست کدومه…
خودم رو میگم!
به جای فکر کردن و خلوت کردن با خودم نشستم و کتاب خوندم. البته نمیگم که کار بیهوده ای کردم؛ که کتاب خوندن لازمه ولی الان شاید کار دیگه ای واجب تر از اونه!
کتابه تموم شد!
البته آخرش خیلی قشنگ بود برام.
باعث شد برگردم به زندگی خودم… به گذشته.
برگردم و فکر کنم که ببینم این چیزهایی که نوشته چقدرش شبیه منه! ببینیم که کدوم کارها خوب بودن و کدوم ها بد. از کدوم ها می تونم چیز یاد بگیرم و کدوم ها رو باید به لیست نبایدهام اضافه کنم…
کتاب “فضیلت های ناچیز” اثر گینزبورگ.
کتاب قشنگیه.
اوایل کتاب متوجه ابهام نویسنده و شک و شبهه هاش شدم که در خیلی از جاها از “شاید” و “به نظرم” و کلماتی اینچنینی استفاده می کرد که منو جذب کرد؛ چون خودم هم اکثر اوقات اینجوری‌ام و سعی میکنم از قطعی صحبت کردن و نوشتن بپرهیزم. و معمولا از کسایی که قطعی صحبت میکنن می ترسم!
در ادامه متوجه یک حالت ضعف و ناتوانی در شخصیت اول نویسنده که خود گینزبورگ هستش شدم. یک حالتی که انگار گینزبورگ در جبر مونده و توانایی خیلی از تغییرها رو نداره.
و به خوندن ادامه دادم تا رسیدم به دو فصل آخر کتاب: “روابط انسانی” و “فضیلت های ناچیز”. عالییَن این دو فصل. نکاتی در مورد روابط ما انسان ها در طول زندگی از بچگی تا بزرگسالی دارن و نکاتی در مورد تربیت فرزند.
در کل کتاب خوبیه با ۱۲۰ صفحه. ارزش خوندن داره.
و باز هم اولویت ها…
حتی تو این نوشته هم به دغدغه اصلیم کمتر پرداختم! اولویت بندی کار سختیه :(
فکر کنم به مشورت هم نیاز دارم.
دیدگاه ها
سلام
ترغیب شدم کتاب رو توی لیست مطالعه بذارم.
اولویت بندی سخته چون ما نمی خواهیم قبول کنیم هر لحظه در حال انتخاب یا راحت تر بگم در حال قربانی کردن x در پای y هستیم.
اگر کتاب شیب ست گودین رو خوندی که چقدر خوب، ولی اگر نخوندی به نظرم شاید به دردت بخوره
پست
سلام علیرضاجان
چه خوب که ترغیب شدی! امیدوارم خوشت بیاد.
دقیقاً. تازه تصور کن که با پرفکشنیسم هم همراه بشه!
و اون کتاب رو هم نخوندم. کمی در موردش سرچ کردم. به نظرم مفیده برام. دیجیکالا دارَش. به لیست خریدم اضافه شد.
ممنونم ازت.